از جمله مواد غذایی که آثار مهم و حیاتی در جسم و جان و حتی معیشت انسان دارد سرکه است. سرکه به عنوان خورشت در روایات ذکر شده است. خورشت چیزی است که به همراه نان خورده می شود یا نان در آن تلیت می شود.

توصیه شده است که سرکه به تنهایی یا به همراه روغن زیتون به عنوان تلیت استفاده شود. این نوع مصرف سرکه مانع فقر و تنگدستی خانواده می شود.
از آثار فراوان سرکه می توان به درمان سوداء و صفراء اشاره کرد. سرکه صفرا و سودای به هیجان آمده را آرام می کند و باعث شکسته شدن آن ها می شود.
با درمان سودا و صفرا تقریبا نیمی از بیماری ها بر طرف می شوند.
سرکه برای تقویت و ازدیاد عقل و ذهن مفید است. سرکه باعث تقویت و شادی و نورانی شدن قلب می شود.
امام علی علیه السلام: يُحْيِي الْقَلْبَ
سرکه باعث زنده شدن قلب می شود.
افرادی که به ضعف قلب یا از بین رفتن بخشی از بافت قلب مبتلا هستند سرکه برای آن ها حیاتی است.
سرکه دهان و لثه ها را محکم می کند. همچنین سرکه موجب کاهش میل به گناه می شود.
نکته ای که باید در مورد سرکه مراعات کرد خمری بودن آن است.
امام علی علیه السلام: كُلُوا خَلَّ الْخَمْرِ مِمَّا فَسَدَ- وَ لَا تَأْكُلُوا مَا أَفْسَدْتُمُوهُ‏ أَنْتُمْ.
سرکه ی خمری بخورید از آن سرکه ای که خود فاسد شده اند و از سرکه هایی که خودتان فاسد کرده اید نخورید.

برای تهیه ی سرکه انگور یا خرما یا عسل و یا مانند آن را درون ظرفهای در بسته می گذارند تا تخمیر و تبدیل به شراب شود بعد از آن در آن را می گشایند تا پشه بزند. بعد از تقریبا سه ماه خمر تبدیل به سرکه می شود.
برخی با اضافه کردن نمک یا سرکه کهنه مدت زمان تبدیل سرکه به خمر را کوتاه می کنند و یا خمر را با جوشاندن و عملیات های دیگر تبدیل به سرکه می کنند که مطلوب نمی باشد.