طب اسلامی و تعبد مومنانه
طب اسلامی و تعبد مومنانه

جایگاه روح ایمان در طب اسلامی


🔰موسسه تحقیقاتی الشفاء: خیلی از مسائل را نمی توان با معیار تجربه سنجید. کدام یک از شرکت های داروسازی توانسته اند دارویی را به طور کامل آزمایش کنند؟ بلکه مجبور هستند به قدری از یافته های غیر مطمئن آزمایشگاهی بسنده کرده و حکم کلی دهند...


🔴در باب طب اسلامی نیز همینگونه است بلکه در مواردی امامان به نقش ایمان در درمانگری اشاره کرده اند... و این یعنی اینکه ملاک تجربه همه چیز نیست بلکه حتی می تواند عقیم باشد...


💠ایمان وقتی به مرحله تکامل خود می رسد که مومن، متعبدانه زندگی کند. اگر انسان به باور رسید و یقین پیدا کرد که آنچه در دست اوست کلام و احکام خداست یا حجت شرعی است باید متعبدانه با آن حکم یا دستور طبی برخورد کند نه فیلسوفانه.


🔸 در آیات قرآن کریم زندگی ابلیس منعکس شده و فلسفه این انعکاس این است که رمز سقوط یک مخلوق را بیان نماید. ابلیس با تمام عبادت و قربی که به خدای متعال داشت وقتی که امر به سجده شد با اینکه این امر از سوی علم مطلق و عدالت مطلق صادر شده بود که نتیجه اش این بود که این حکم، حق مطلق است از جهت تعبد لغزید که چرا من باید سجده کنم؟ "قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ"(ص٧٦). این اولین قدم در سقوط موجودی بود که شش هزار سال سابقه عبادت داشت. بنابر این مومن وقتی به مرحله ایمان رسید باید در مقابل اوامر و نواهی الهی متعبدانه زندگی کند.

🔸اساساً مفهوم ایمان در تعبد روشن میشود و الا اگر به جوانب و منافع هر حکمی یا دارویی یقین کنیم و مقید به این یقین عمل نماییم روح ایمان وجود نخواهد داشت.